ویژگی‌های انسان کامل (6)

مناجات های شبانه

شب زنده داری، یکی از ویژگی های بندگان شایسته خداست. شب هنگام که سکوت و آرامش و خواب، همگان را فرا می گیرد، پرهیزکاران و صالحین، سجاده نماز می گشایند و با معبودشان به مناجات می پردازند. قرائت قرآن و تأمّل در آیات نورانی آن و بهره وری از آموزه ها و نکات اخلاقی آن نیز بر فضیلت و ارزش این شب زنده داری می افزاید. پیشوای پرهیزکاران در این باره می فرمایند:

«پرهیزکاران، در شب، برپا ایستاده، مشغول نمازند. قرآن را جزء جزء و با تفکر و اندیشه می خوانند. با قرآن، جان خود را محزون و داروی درد خویش را می یابند. وقتی به آیه ای برسند که تشویقی در آن است، با شوق و طمع بهشت، به آن روی می آورند و با جان پر شوق، در آن خیره می شوند؛ گمان می برند که نعمت های بهشتی، برابر دیدگانشان قرار دارد. هرگاه به آیه ای می رسند که ترس از خدا در آن باشد، گوش دل به آن می سپارند و گویا صدای بر هم خوردن شعله های آتش، در گوششان طنین انداز است؛ پس قامت به شکل رکوع خم کرده، پیشانی و دست و پا بر خاک سائیده و از خدا، آزادی خود را از آتش جهنم می طلبند».

منبع:وب سایت حوزهhttps://hawzah.net